الان چند وقته زندگی نکرد ام یه بغضی تو گلوم
چشمام انقدر بی خوابی کشیده که خواب به حد رویا برام آرزوم
الان چند سال از یاد تو رفتم من و از عمد یادت نمیاد
مسلما تو هم سهم زیادی داری از عمق این بی کس و کاری
شاید منم زنده نبود ام تموم این هر روزا رو
شا شاید هم تنها نخوردم تک تک این افسوس ها رو
از زندگی این نیست سهم ام حق دلم بیشتر از ایناست
تو این خیابون ها یکی هست که با من بی کس و تو تنهاست