منو دریاب نگارا منو دریاب
دل ما برده ای ای گوهر نایاب
من اسیر آن دو چشمان سیاهم
بیا با من بریم دوتایی دریا
تو عزیزی و تو جانی
قدر عشقم تو بدانی
من دگر تاب ندارم
چه بخواهی چه نخواهی
تو عزیزی و تو جانی
شدم مست و خرابَت
فدای روی ماهت عشقی تو عزیزم
جان من بسته به جانت
من آن عاشق یارم که بی تاب نگارم
نگاه بیقرارش شده آرامش جانم