کمانه های سرخ : شعر منصور خورشیدی با صدای فرزاد میر احمدی

تن به پهلوی من می زد
جهان بی حصار
کنار لنگری
میان شن های همیشه
برابر صفی
با میراث صدف
و صدائی با بوی سنگواره
کفی با حباب خالی
فواره ای
با کمانه های سرخ
صخره ای با مردان خفته
که هندسه ی اندامشان
معماری تاریخ را
در خود دارد


منصور خورشیدی
از فکر های با تو