گهواره ای میان دو تاریکی : اشعار منصور خورشیدی با آوای زری مینویی

شکل عبور تو از راه
سراسیمه اما آراسته
هوش از شقایق ها می گیرد
همین زمستانی که سرگیجه
نثار باد می شود
در روز های سیاه
تا پرندگان هزار ساله
ذکر هوا می گیرند
حافظه باران
پر می شود
از بوی شبنم شبانگاهی


منصور خورشیدی
**

ترانه ی مرجان ها
**
گهواره ای میان دو تاریکی
خواب کودکان را
در کتف کبوتران بی پر
پرنده می کند
همان دمی که
آیه های مقدسِ رسولان رفته
روی گردن آهو آویز می شود
تا ترانه ی مرجان ها
زیر آب های بسیار
زمزمه شود
برای شاعرانی که در خیال خود
زین ، پشتِ عقاب می بندند


منصور خورشیدی
از دفتر : تاجریزی خاکستر
**


زیر باران به هنگام
نگاهی به آسمانم مدهوشم می کند
در قیامت وقت و
قامت تمام راه
تا عصیان ریشه روی سنگ
رشد ساقه های جوان را
در نگاه تو آراسته می کند
عبور عقربه در گردش سریع
روی ترکیب تن دایره های دگر می زند


منصور خورشیدی