اماکن تاريخي: آرامگاه حافظ

آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازه قرآن در استان فارس واقع شده است. این آرامگاه که از آثار ارزنده و الهام گرفته از آثار معماری دوره زند می باشد دارای ۴ در ورودی و خروجی است که در اصلی آن در قسمت جنوبی تالار است. خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدین حافظ شیرازی از شاعران بزرگ قرن هشتم ایران است. وی در شهر شیراز دیده به جهان گشود و در همان شهر نیز پس از وفات به خاک سپرده شد. برخی از محققین همچون علامه دهخدا، سال ولادت وی را با استناد به قطعه های سروده شده توسط حافظ را در اوایل قرن هشتم هجری و بعد از ۷۱۰ هجری تخمین زده اند. در خصوص سال وفات حافظ شیراز نیز اختلاف نظرهای کمی وجود دارد. عده ای سال وفات وی را ۷۹۲ هـ. ق عنوان کرده اند. از حافظ شیرازی که به لسان الغیب معروف است، دیوان شعری برجای مانده که دارای ۵۰۰ غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی باقی مانده است. این مجموعه ی باارزش تا به امروز بیش از ۴۰۰ بار به شیوه های مختلف و به زبان های دیگر زنده جهان چاپ شده است. همچنین تعدادی از نسخه های خطی ساده و تذهیبی در کتابخانه های ایران، افغانستان، پاکستان، ترکیه و کشورهای غربی موجود می باشد. همه ساله در روز ۲۰ مهرماه برابر با یازدهم اکتبر، به مناسب روز بزرگداشت حافظ، در شهر شیراز و سایر نقاط…