کوچه پر بغضه خونه پر درده گریه هام هم امشب افاقه نکرده
کتم رو میپوشم چترمو میگیرم با خیال تو تا ته شهر میرم
از تو خبری نیست هر جا رو میگردم به نبودن تو عادت که نکردم
منو شب و بارون منو این خیابون آخه تو کجایی
تا سپیده بیدار من و شب و سیگار آخه تو کجایی
وسطهای بازی یهو کم آوردی کاش خاطره هاتم با خودت میبردی
یه هوای ابری توی نفسهامه صدا تو هرشب تو سرم مدامه
عطرت حتی تو خاطرم نمیره بی تو همه شهر بوی گریه میده
منو شب و بارون منو این خیابون آخه تو کجایی
تا سپیده بیدار من و شب و سیگار آخه تو کجایی