تپه تاریخی زاغه

منطقه بویین زهرا، واقع در جنوب شرقی قزوین، یکی از قدیمترین سکونتگاه های انسان در فلات ایران است و تپه زاغه به عنوان یکی از تپه‌های باستانی ایران نیز با پیشینه ای متعلق به اواخر هزاره دهم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی مؤید این مطلب می باشد. تپه زاغه واقع در بخش جنوبی دشت قزوین در منطقه بوئین زهرا ، شهر سگزآباد یکی از تپه‌های باستانی ایران می‌باشد که به هزاره ششم و هفتم پیش از میلاد باز می‌گردد. این تپه نخستین بار توسط دکتر نگهبان مورد بررسی و حفاری قرار گرفت و مجموعاً ۲۱ خانه از آن بیرون آمد که بیشتر آن‌ها خشتی بودند.این تپه در حدود بیست هزار مترمربع وسعت دارد و در بررسی‌های اولیهٔ نشانه‌هایی از اجتماعات کشاورزی از آن بدست آمده و جزو اولین سکونت گاه‌های ایران نیز می‌باشد. این تپه بعد از هزاره ششم میلادی کاملاً متروک شده است و ساکنان آن به نظر می‌رسد به تپه قبرستان مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده‌اند.ساختمان منقوش مکشوفه در تپه زاغه در لایه چهارم این تپه واقع گردیده و بر اساس بررسی سفال هایی که بر روی کف ساختمان و در زیر دیوارهای فروریخته اطراف ساختمان قرار گرفته و از گزند تخریب محفوظ مانده و هم چنین بر اساس نتیجه آزمایش کربن 14، قدمت این ساختمان به 6269 سال قبل میلاد مسیح می رسد؛ یعنی حدود اواخر هزاره…