همه مقاله و پایان نامه ها درباره

در مسیر مبارزه بی پایان با روند پیری، ما در نهایت یک روش درمانی را یافتیم که اکنون می تواند کمک حال ما باشد. این روش می تواند به طور چشمگیری اثرات فرآیند پیری بدن شما را کاهش دهد، هزینه آن بسیار کم است و می توان به راحتی ان را در خانه مورد استفاده قرار داد. این روش درمانی EWOT (روش ورزش همراه با اکسیژن درمانی) و یا درمان چند مرحله ای MSOT نام دارد. شما در گذشته درباره آن مطالعه کرده اید، اما این فقط یک آغاز برای یکی از بزرگترین پیشرفت هایی است که در طول دهه ها تلاش در زمینه داروهای ضد پیری صورت گرفته است و هنوز هم توسط موسسه پزشکی تقریبا نادیده گرفته شده است. اما دلیل ان چیست؟ شاید علت ان این باشد که هزینه زیادی ندارد، بنابراین پزشکان و شرکت های دارویی نمی خواهند از آن استفاده کنند. اما من معتقد هستم که اکثر آنها در مورد فوائد باورنکردنی استفاده از این روش درمانی اطلاع کافی ندارند. من این موضوع را به خوبی می دانم چرا که سالها خود نیز دچار ان بوده ام. به عنوان یک کاربر مشتاق در زمینه اکسیژن رسانی Oxidation و درمان های اکسیژنیOxygen therapy ، من خوش شانس بودم تا در یک سخنرانی در زمینه روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش) در سالن کنفرانس انجمن بین المللی اکسیداتیو پزشکی Oxidative Medicine حضور داشته باشم. فشار هوا در سطح دریا ۷۶۰ میلی متر جیوه است. از آنجایی که اکسیژن حدود ۲۰ درصد از اتمسفر را تشکیل می دهد، جزء فشار اکسیژن، فشار ان ۲۰ درصد از ۷۶۰ و یا حدود ۱۵۰ میلی متر را تشکیل می دهد. بنابراين هوايي که به ريه ها وارد مي شود، حاوي فشار اکسیژن در ۱۵۰ ميليمتر می باشد. با این حال، در ریه ها، اکسیژن به میزان قابل توجهی با دی اکسید کربن از بدن خارج می شود. لذا در کیسه های هوایی ریه ها (آلوئول)، برای فشار اکسیژن خالص موجود در کیسه هوایی در حدود ۱۰۰ الی ۱۱۰ میلی متر می باشد که در ان فشار اکسیژن ۱۵۰ میلی متر منهای فشار جزئی C02 (که برابر با ۴۰ است) می باشد. تا الان به کجا رسیده ایم؟ این مقدار ۱۰۰ تا ۱۱۰ میلیمتر، مقدار فشاری است که اکسیژن را از ریه ها به خون هدایت می کند. خون، اکسیژن را از طریق شریان ها به اندام هایی که در آن به مویرگ ها تغذیه می شود، می گیرد. مویرگ ها قسمتی از اکسیژن را برای حمایت از هر سلول در طول مسیر خود آزاد می کنند. در شرایط ایده آل، فشار اکسیژن در شریان ها تقریبا برابر با فشار در آلوئولها است. وقتی که ما جوان هستیم، این مورد وجود دارد، که فشار شریانی در حدود ۹۵ میلی متر می باشد. با این حال، با پا به سن گذاشتن ما، فشار شریانی کاهش می یاب و به طور متوسط برای یک فرد ​​۷۰ ساله داشتن فشار شریانی تنها حدود ۷۰ میلی متر است. دلیل این موضوع این است که وقتی که خون اکسیژن را به مویرگ ها منتقل می کند، اکسیژن باید در آبهای بدن حل شود تا بدین ترتیب بتواند به سلول های تشنه به ۰۲ موجود در خارج از غشای مویرگی برسند. بر خلاف دی اکسید کربن، حل ۰۲ در مایعات بسیار سخت تر است و حلالیت آن به شدت به فشار رانش آن وابسته است. اکسیژن از مویرگ ها خارج می شود و وقتی که خون از انتهای وریدی مویرگی بیرون می آید، فشار متوسط ​​اکسیژن در اوایل عمر در رگ ها حدود ۴۰ میلی متر و در سن ۷۰ سالگی به حدود ۳۵ میلی متر می رسد. اختلاف فشار اکسیژن بین دو طرف شریانی و وریدی نشان دهنده چگونگی تحویل و مصرف اکسیژن است. در ۳۰ سالگی، مقدار اکسیژن رسانده شده به سلول ها به طور قابل توجهی بالاتر از مقدار متناظر با ۷۰ سالگی شما می باشد. اگر عملیات ریاضی را انجام دهید، یک فرد ۳۰ ساله فشار ۵۵ میلی متر (۴۰-۹۵ = ۵۵) را آزاد می کند، در حالی که یک فرد ۷۰ ساله فقط فشار ۳۵ میلی متر (۳۵=۳۵-۷۰) را آزاد می کند. در واقع یک افت شدید (۵۵ در مقابل ۳۵) در مقدار فشار اکسیژن وجود دارد که سلولهای شما ان را دریافت می کنند. وقتی که با بالا رفتن سن فشار اکسیژن کاهش می یابد، ممکن است حجم اکسیژن در همان سطح قبلی باقی بماند، اما ممکن است شما دچار کمبود اکسیژن باشید زیرا احتمالا فشار کافی برای تحت فشار قرار دادن حجم مورد نظر در حالت قابل استفاده وجود ندارد. وقتی دکتر به شما می گوید که اکسیژن زیادی در خون شما وجود دارد، این مساله درست است. خون با اکسیژن اشباع شده است. مشکل این است که اکسیژن کافی در سلول های شما وجود ندارد! شما می بینید که وقتی سن بالا می رود توانایی بدن برای انتقال اکسیژن به سلول ها دچار نقصان می شود. شاید این روند انتقال اکسیژن از خون به سلول ها مهم ترین عامل اصلی در زندگی شما باشد یا نباشد! اما هر چقدر ساز و کار انتقال آسیب بیشتری ببیند، در این صورت احتمال بیشتری وجود دارد که شما دچار بیماری شوید. به همین دلیل است که با بالا رفتن سن احتمال…