بزرگداشت ناصرملك مطيعي

‍ ناصر ملك مطيعي تنها مردِ شاهد باقيماندهء تاريخ سينماي ايران بود. نبايد فراموش كرد كه فيلمهاي سينماي قبل از انقلاب عمدتاً براي تماشاگر پايينتر از چهارراه پهلوي ساخته ميشد و بايد پول به تهيه كننده اي كه از جيبش فيلم ساخته بود برميگشت. سينماي ايران با رقباي سرسختي چون سينما هند و آمريكا بايد رقابت ميكرد. ناصر ملك مطيعي خودش از نظر ظاهري شبيه تيرون پاور بازيگر فيلمهاي نوار دههء چهل ميلادي آمريكا بود و در فيلمهاي دههء سي شمسي او فيلمسازان ازين مشابهت سود فراواني بردند.
ناصر ملك مطيعي وقتي در فيلمهاي ساخت خودش چون سوداگران مرگ، مردها و جاده ها، فرار از حقيقت (كه ايندوتاي آخري را احمد شاملو نوشته و خيلي هم خوب نوشته ) بازي ميكرد خيلي بهتر از زماني ظاهر ميشد كه ديگران او را كارگرداني ميكردند. او يك كارگردان درخشان بود كه متاسفانه كار كارگرداني را ادامه نداد وگرنه از بسياري فيلمسازان آندوران بهتر فيلم ميساخت. تبديل شدن بازيگران سينماي ايران به شمايل هميشه بعد از يك فيلم موفق آنها در آن نقشي گل كرده شكل ميگرفت و بازيگر را با خودش ميبرد. اين بلا سر همهء هنرپيشه هاي خوب سينماي قبل از انقلاب آمد. البته همهء آنها به مرزهاي شخصيتي شمايلي كه بازي ميكردند آگاه بودند.
ناصر ملك مطيعي در فيلمهايي چون سوگلي، عمو نوروز، اول هيكل، آرامش قبل از طوفان، بازگشت به زندگي، افسونگر، طوفان نوح، قصر زرين، بت، سرگروهبان، سرباز، و البته فيلمهايي با كارگرداني خودش كلاه مخملي نيست اما رقاصهء شهر، سينه چاك و سه قاپ بدون او و كلاه مخملي هم قابل تصور نيست.
خودش ميگفت كه فيلمهاي دهه پنجاه اينقدر شبيه هم بودند كه براي جلسهء گفتگو دربارهء فيلمنامه من با عينك دودي ميرفتم و چرت ميزدم و وقتي جلسه تمام ميشد ميگفتم خوبه فقط آخرشو يك كم عوض كنيد.
متاسفانه يك مقاومت كور در جلوگيري از فعاليت او و بسياري ديگر از هنرپيشه هاي قبل از انقلاب وجود داشت كه بيشتر ترس از شهرت و محبوبيت دوبارهء آنها بود و خود اهالي و مديران امروز سينماي ايران مقصر آن بودند تا سياسيون

قطعا سفر ناصر خان ملک مطيعی ابرمرد تاريخ سينماي ايران تلخترين خبر در دهه 90 برای بسياري از عاشقان سينماي پيش از انقلاب خواهد بود روحش شاد و یادش گرامی ❤️????????????