اسپند گیاهی است دارای ارتفاعی بطول حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر. ظاهر آن بوته مانند، دارای برگهای سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گلهای آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانههای متعدد برنگ سیاه است. بو دادن دانههای اسفند در نزد برخی جهت جلوگیری از چشم زخم موثر دانسته شده است. ترکیبات شیمیایی گیاه اسپند دربردارنده مواد ضد میکروبی از نوع فلاونوئیدها و آلکالوئیدها میباشد، که این مواد در بخشهای مختلف آن (دانه، کالوس و نهال) زیاد یافت میشود. از جمله آلکالوئیدهای مهم آن میتوان به آلکالوئید هارمین، هارمالین، هارمالول و پگانین و آلکالوئیدهای کینازولین اشاره کرد. خواص دارویی در طب سنتی از عصارههای گیاهی اسپند جهت افزایش ترشح شیر، دفع ترشح شیر، دفع کرمهای روده، درمان روماتیسم، افزایش قدرت جنسی و نیز به عنوان یک مسکن جهت رفع درد معده بکار میرفت. در تحقیقات آزمایشگاهی که از عصاره اسپند جهت از بین بردن میکروبها استفاده شدهاست. عصارههای حاصل از کالوس خواص ضد میکروبی در برابر میکروبهایی نظیر استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولی و کاندیداآلبیکانس را نشان دادهاست. به تازگی آلکالویید های بتاکاربولین موجود در گیاه و دانه های اسپند…