حمل مصدوم با صندلی

حمل با صندلی در زندگی های امروزی که بیشتر به صورت شهرنشینی و آپارتمان نشینی می باشد حمل بسیار مناسبی است. در این حمل از دو نفر نجات گر استفاده می شود. نجات گر اول بالای سر مصدوم می نشیند و شانه های مصدوم را گرفته، زانویش را پشت کمرمصدوم گذاشته و دستش را از زیر بغل مصدوم رد می کند، مچ های مصدوم را روی هم گذاشته و به اصطلاح قفل می کند، سپس نجات گر دوم کنار مصدوم می نشیند و زانو و قوزک مصدوم را می گیرد و همزمان مصدوم را با هم بلند کرده و فرد را روی صندلی می گذارند. سپس باید بوسیله تسمه یا کمربند یا بانداژهای کراواتی با استفاده از گره های مربع یا امدادی مصدوم را به صندلی ببندیم تا هنگام حمل، مصدوم به پایین نیفتد. از دو روش برای حمل با صندلی می توان استفاده کرد. در روش اول ابتدا دو نجات گر از بغل دو طرف صندلی قرار می گیرند، یکدست را زیر صندلی و یک دست را پشت صندلی می گذارند و همزمان مصدوم را بلند می کنند. از روش دوم برای جاهای باریک می توان استفاده کرد. یک نجات گر پشت صندلی قرار می گیرد و زانوی راستش را پشت صندلی می گذارد و صندلی را کمی بالا می کشد تا لبه صندلی بالا بیاید. نجات گر دوم از بین پاهای مصدوم لبه صندلی را می گیرد و با شمارش همزمان صندلی را بلند می کنند و مصدوم را به محل مورد نظر حمل می کنند.