ملا حسن کاشی عالم امامی ، نویسنده و شاعر اصل او از کاشان بود معروف به حسن کاشی. در آمل نشو و نما یافت. وی از بزرگترین شعرای زمان خود بود که هیچگاه مدح شاهان نکرده و شعرهای او همگی در مدح ائمهٔ اطهار (ع) بهویژه حضرتامیرالمؤمنین علی (ع) بوده است. او از معاصرین علامهٔ حلّی (م۷۲۶ق) و محقق کرکی بود و همچون آنان در نشر مذهب جعفری خدمات شایانی نمود ، گفتهاند که او سر منشأ نگرش شیعی معاصرش ، سلطان محمد الجاتیو است. وی بعد از حج و زیارت کعبه و حرم پیامبر (ص) به زیارت حرم امیرالمومنین (ع) در نجف مشرف شد و در آنجا قصایدی در مدح آن حضرت سرود. حسن کاشی در زمان سلطان محمد خدابنده (۷۰۳-۷۱۶ق) به سلطانیه رفت و در همانجا درگذشت و قبرش در همان شهر میباشد.اما نزد مردم کاظمین مشهور است که قبر مجاور قبر سید مرتضی در کاظمیه متعلق به حسن کاشبی آملی است. از آثارش: "الانشاء" ، در ادب و حکمت و شعر؛ "هفتبند" یا "العقودالسبعهٔ" ، شامل هفت قصیده در مدح امیرالمؤمنین(ع) که در نجف سروده است؛ "دیوان" شعر. آرامگاه وی در جنوب شرق محوطه تاریخی گنبد سلطانیه قرار دارد ، که در زمان شاه طهماسب صفوی برای مولانا حسن کاشی معروف به شیرازی از علمای حکمت الهی ساخته شده است مقبره مولانا حسن کاشی مطابق با الگوی مقبره سازی عصر صفوی ساخته شده یعنی…