چربی گیر هلدینگ صنایع برتر

چربی گیر
چربی گیر، برای اولین بار به جهت جدا سازی نفت وارد شده به دریا توسط کشتی های نفت کش به کار گرفته شد. چربی گیر، می تواند با سیستمی که دارد، روغن و آب را از یک دیگر جدا کند. هر چربی گیر توانایی جداسازی نوع خاصی از روغن را دارند و تمامی روغن ها توسط یک مدل سیستم چربی گیر جدا نمی شوند. روغن ها با منشا گیاهی، حیوانی و صنعتی، از نظر سایز و نوع متفاوت هستند. برای مثال،‌ روغن امولسیونی، ‌روغن آزاد شناور و روغن حل شده ممکن است در آب موجود باشند که هر کدام با چربی گیر دارای روشی خاص قابل جداسازی است. چربی گیر همچنین در کنار جداسازی روغن، می توانند جامدات معلق در فاضلاب را نیز جدا کنند.

چربی گیر فایبر گلاس
چربی گیر فایبر گلاس خود یکی از انواع چربی گیر است که به سه روش مختلف اقدام به چربی گیر زدایی و آشغالگیری می کند. البته روش چربی گیری API امروزه فسخ شده و بیشتر از روش چربی گیری DAF و CPI استفاده می شود. در این روش چربی گیری API توسط چربی گیر فایبر گلاس از تکنیک ته نشینی استفاده می شو . بدین معنی که فاضلاب و چربی گیر از سیستم خارج می شوند و سپس وارد مخزنی می شوند که هم ورودی و هم خروجی آن در قسمت بالا قرار دارد و در انتها نیز فاضلاب خارج می شود و چربی گیر بر روی جریان داخل مخزن باقی می ماند.

نحوه عملکرد چربی گیر پلی اتیلن
چربی گیر پلی اتیلن تمام روغن ها، چربی گیر ، مواد معلق و ذرات قابل ته نشینی موجود در فاضلاب ورودی را از بین می برد. در مرحله اول چربی گیر یک محیط آرام و بدون اغتشاش برای ته نشینی ذرات معلق و جدا شدن آنها از فاضلاب فراهم می کند. سپس ذرات روغن و چربی گیر به دلیل وزن کمتر، به سمت بالا حرکت می کنند و بر روی سطح شناور می شوند. در نتیجه پساب، مواد معلق و روغن و چربی گیر در 3 منطقه جدا از هم قرار می گیرند. سپس پسابی که چربی گیر و ذرات معلق ندارد، توسط یک لوله ارتباطی به بخش دیگر چربی گیر پلی اتیلن منتقل می شود. در این بخش چربی گیر ذرات دارای قطر کوچکتر را تصفیه می کند و از بین می برد. در نهایت فاضلاب عاری از چربی گیر ، روغن و ذرات معلق توسط لوله خروجی از چربی گیر خارج می شود.
لجن و چربی گیر شناور شده، در کف چربی گیر پلی اتیلن انباشته می شود و به صورت سالانه تخلیه می گردد. مواد ته نشین شده در کف چربی گیر باعث می شوند توده ای از لجن، باکتری ها و میکروارگانیسم ها ایجاد شود که این توده محلی برای رشد و تکثیر باکتری ها و میکروارگانیسم ها می باشد؛ به همین دلیل باید هر چند وقت یک بار از واکنش های بیولوژیکی استفاده کنید تا جریان تکثیر و رشد لجن ها، باکتری ها و میکروارگانیسم ها کند شود. چربی گیر پلی اتیلن مقدار زیادی از لجن را بیو گاز تبدیل می کند و حجم لجن را کاهش می دهد. بیو گاز تولید شده که معمولا متان نیز می باشد، در نهایت از طریق لوله خروج بیو گاز، خارج می شود.

چرا چربی‌ گیر نباید وارد فاضلاب شوند؟
الزام استفاده از چربی گیر: ورود فاضلاب‌های حاوی چربی گیر و روغن به فاضلاب باعث رسوب ذرات چربی گیر و روغن در دیواره لوله‌ها و اتصالات و بالتبع گرفتگی(Fouling) اتصالات می‌شود. از طرف دیگر در اکثر رستوران‌های بین شهری مستقیماً پساب آشپزخانه را به داخل چاه تخلیه می‌کنند. این امر باعث گرفتگی روزنه‌های دیواره چاه و در نتیجه کاهش قدرت جذب چاه می‌شود. بنابراین استفاده از چربی گیر جهت جداسازی و حذف ذرات چربی گیر و روغن از پساب، قبل از ورود به شبکه فاضلاب امری ضروری می‌باشد.

محدودیت های چربی گیر بتنی
چربی گیر بتنی، از گزینه های مناسب برای تصفیه فاضلاب بتنی است اما مشکل اساسی که این چربی گیر دارد، مقاومت بدنه آن است. بدنه بتنی چربی گیر بتنی،‌ در مقابل فشار زیاد،‌ تنش و خوردگی، مقاومت بالایی ندارد و همین مورد کاربر آن را در مصارف مختلف محدود می کند. هر چند امروزه برای مقاومت در برابر خوردگی، روکشی بر روی سطح بتن استفاده می شود که این خوردگی را کاهش می دهد
جهت کسب اطلاعات بیشتر به صفحه https://holding-bartar.com مراجعه نمایید.