دانلود دوبله فارسی فیلم The Road 2009
فیلم The Road 2009 بدون شک یکی از مورد انتظار ترین فیلمهای ارائه شده در پاییز است. بخشی از آن انتظار به این دلیل است که این فیلم یک سال برای ارائه شدن منتظر مانده است. در ابتدا قرار بود فیلم The Road 2009 در اواخر ۲۰۰۸ منتشر شود، اما به علت اینکه جان هیلکوت (کارگردان «پیشنهاد/The Proposition») عنوان داشت که تدوین نهایی‌اش در موعد مقرر آماده نمی‌شود به تعویق افتاد. تاریخ اکران احتمالی مارس ۲۰۰۹ نیز به علت اینکه The Weinstein Company به این نتیجه رسید که این فیلم قابلیت رقابت در اسکار دارد نیز خط خورد. بنابراین حالا ۱۲ ماه پس از زمانی که منتظر آمدنش بودیم، تفسیر هیلکوت از رمان پسا آخرالزمانی رعب‌آور کارمک مک‌کارتی برای نمایش در سینماها آماده است.
فیلم The Road 2009 گزینه مناسبی برای یک قرار ملاقات نیست (مگر اینکه قرار ملاقاتتان خیلی از روی تفاهم و روشن فکرانه باشد) و فیلم خوبی برای اینکه احساس خوبی بهتان دست دهد هم نیست. همانطور که افرادی که رمان مک‌کارتی را خوانده‌اند می‌دانند، این داستان بسیار بسیار خشن است. این داستان درباره فقدان است، درباره مرگ، تنهایی و درست همان خطی است که نیکی را از شر جدا می‌کند و انسان را از حیوان. بله، فیلم The Road 2009 به جایی می‌رسد که در بهترین شرایط می‌توان آن را امیدوار کننده خواند، اما این امر دو ساعت شکنجه احساسی پیش از آن را محو نمی‌کند. افرادی که در نظر دارند با فیلم The Road 2009 همراه شوند لازم است بدانند که منتظر چه اتفاقی باشند و باید مایل باشند این فیلم را همانطور که هست بپذیرند. این فیلم قدرتمند است، اما جالب نیست.
پیش از آنکه فیلم آغاز شود، فاجعه‌ای نامعلوم زمین را در نوردیده است. جزئیات این فاجعه هیچوقت هویدا نمی‌شود، اما این جزئیات به اصل داستان ربطی ندارد. فیلم The Road 2009 سرنوشت دو بازمانده را دنبال می‌کند: پدر (با بازی ویگو مورتنسن) و پسری (با بازی کودی اسمیت مک‌فی) که هر روز تا چند سال پس از «سقوط» به کسب و کار وجود داشتن می‌پردازند. مادر (با بازی شارلیز ترون) که تا بعد از وقوع فاجعه مادر نشده بود دیگر به چشم نمی‌خورد. همانطور که در فلش بکها مشاهده می‌کنیم، امواج رو به رشد ناامیدی او را به پرسه زدن تنهایی در تاریکی و سرما و به کام مرگ سوق داده است. پدر و پسر جاده‌های تنهایی را تنها با در سر داشتن هدفی بسیار گنگ زیر پا می‌گذارند: رسیدن به ساحل و سپس عزیمت به سوی جنوب، جایی که امید است کسی آنجا باشد. خطرهای بیشماری در سر راه است؛ گروه‌هایی که شرافت را زیر پا گذاشته‌اند و به آدمخواری روی آورده‌اند، بیماری و از همه مهمتر گرسنگی. آب به وفور در دسترس است اما غذا خیر.
فیلم The Road 2009 گزینه مناسبی برای یک قرار ملاقات نیست (مگر اینکه قرار ملاقاتتان خیلی از روی تفاهم و روشن فکرانه باشد) و فیلم خوبی برای اینکه احساس خوبی بهتان دست دهد هم نیست. همانطور که افرادی که رمان مک‌کارتی را خوانده‌اند می‌دانند، این داستان بسیار بسیار خشن است. این داستان درباره فقدان است، درباره مرگ، تنهایی و درست همان خطی است که نیکی را از شر جدا می‌کند و انسان را از حیوان. بله، فیلم The Road 2009 به جایی می‌رسد که در بهترین شرایط می‌توان آن را امیدوار کننده خواند، اما این امر دو ساعت شکنجه احساسی پیش از آن را محو نمی‌کند. افرادی که در نظر دارند با فیلم The Road 2009 همراه شوند لازم است بدانند که منتظر چه اتفاقی باشند و باید مایل باشند این فیلم را همانطور که هست بپذیرند. این فیلم قدرتمند است، اما جالب نیست.
پیش از آنکه فیلم آغاز شود، فاجعه‌ای نامعلوم زمین را در نوردیده است. جزئیات این فاجعه هیچوقت هویدا نمی‌شود، اما این جزئیات به اصل داستان ربطی ندارد. فیلم The Road 2009 سرنوشت دو بازمانده را دنبال می‌کند: پدر (با بازی ویگو مورتنسن) و پسری (با بازی کودی اسمیت مک‌فی) که هر روز تا چند سال پس از «سقوط» به کسب و کار وجود داشتن می‌پردازند. مادر (با بازی شارلیز ترون) که تا بعد از وقوع فاجعه مادر نشده بود دیگر به چشم نمی‌خورد. همانطور که در فلش بکها مشاهده می‌کنیم، امواج رو به رشد ناامیدی او را به پرسه زدن تنهایی در تاریکی و سرما و به کام مرگ سوق داده است. پدر و پسر جاده‌های تنهایی را تنها با در سر داشتن هدفی بسیار گنگ زیر پا می‌گذارند: رسیدن به ساحل و سپس عزیمت به سوی جنوب، جایی که امید است کسی آنجا باشد. خطرهای بیشماری در سر راه است؛ گروه‌هایی که شرافت را زیر پا گذاشته‌اند و به آدمخواری روی آورده‌اند، بیماری و از همه مهمتر گرسنگی. آب به وفور در دسترس است اما غذا خیر.
۸۴۵
ویدیوهای کانال
