دیر زمانی که من هوای گریه دارم چرا به کوچه های غم گرفته ی دل ام دوباره باران
چرا دگر نمی شود شب های من ستاره باران خزان گرفته ببار ای باران نمانده در جهان
دگر بهار ای باران به که گویم من جهان نمی دهد سرور ام چه کنم اسیر دشت بی امید ام
چه کنم تو چاره کن غم مرا ای باران ببار به نغمه ای ای باران