ریشهٔ واژهٔ آرد از زبان پارسی پهلوی است. همچنین آرد به معنای روز ۲۵ ماه خورشیدی نیز به کار میرود، که در این معنی کوتاه شدهٔ آراد است.در گذشته با ساییدن دو تکه سنگ گندم را آسیاب میکردند. با گذشت زمان دیگر از جانوران برای چرخاندن سنگ آسیاب بهره گرفتهشد. کم کم آسیابهای بادی و آبی نیز به کار گرفته شدند تا امروز که فراوری آرد در کارخانجات انجام میشود.مردمان شهرنشینی جیرفت ایران نزدیک به ۵۰۰۰ سال پیش، آرد را برای خوراک به کار میبردهاند. بنیاد آرد را نشاسته میسازد که خود، یکی از پیچیدهترین گونههای هیدرات کربن میباشد. هنگامی که این آرد را با آب مخلوط میکنیم، گونهای پروتئین پیچیده به نام گلوتن ساخته میشود. وجود گلوتن به خمیر ویژگی کشسانی میدهد و میتوان آن را به هر ریختی در آورد. همین ویژگی گلوتن، سبب میشود که گازهای فراور، درون خمیر بهجا بمانند و بودن این گازهاست که سبب تردی و حالت اسفنجی فراورده پایانی میگردد. این ویژگی آرد گندم در پخت نان و کیک بسیار برجستهاست.