زیورآلات زنان کرد

جواهرسازی،‌ هنر ساخت‌ زیورآلات‌ و گاه‌ ظروف‌ و ابزار ظریف‌ از فلزات‌ و سنگهای‌ گرانبها می باشد. فرهنگ‌نویسان‌ مسلمان‌ از همان‌ اوایل‌ قرن‌ چهارم‌ معنای سنگ‌ گرانبها را در مقابل‌ مدخل‌ جوهر قرار می‌دادند. در دوران‌ اسلامی‌، هنرهای‌ مورد استفاده‌ در فلزكاری‌ شامل‌ قلمزنی‌، برجسته كاری‌، كنده كاری‌، سیاه قلم‌، مشبك كاری‌، میناكاری‌ و ریخته گری‌ در رشته‌های‌ جواهرسازی‌، گوهرنشانی‌ و طلاسازی‌ نیز رایج‌ بوده‌ است‌. گچ بریها و نقاشیهای‌ دوره اموی‌ در كاخهای‌ منطقه شام‌ نشان‌ می‌دهد كه‌ جواهرات‌ خلفا و درباریان‌، نظیر دیگر سنن‌ و هنرها، دنباله رو سنّتهای‌ قبل‌ از اسلام‌ در آن‌ مناطق‌ بوده‌ است‌. قطعات‌ به‌ دست‌ آمده‌ از حفاریهای‌ باستان شناسی سده های نخستِ اسلامی‌، اغلب‌ از نمونه‌های‌ پیشین‌ قابل‌ تمیز نیستند. سبك‌ متمایزی‌ در جواهرسازی‌ در اواخر سده سیزدهم‌ و اوایل‌ سده چهاردهم‌ در كردستان‌ رواج‌ یافت‌ كه‌ ملیله كاری‌ عالی‌ و ظریف‌ ویژگی‌ آن‌ بود. سنگ های‌ قیمتی در این‌ شیوه‌ كم‌ بود، اما فیروزه‌ كه‌ علاوه‌ بر ویژگی‌ تزیینی‌، حائز خواص‌ ماوراء طبیعی‌ دانسته‌ می‌شد، رواج‌ داشت. نقوش‌ طوماری‌، گلها و برگها، ماهی‌ و پرندگان‌ به‌ موازات‌…