پوشش زنان ماهنشان

زنان روستا در گذشته ها حدود نیم قرن پیش از پیراهن های بلند چیت و شلوار چیت بلند و گشاد برای پوشش خود استفاده می کرده اند. که اکثر اوقات پارچه این البسه ارزان قیمت بود. همه زنان نوعی پوشش در روی سر داشتند که آن را چارقد می نامیدند و در زیر گردن با سنجاق قفلی آن را محکم می کردند، آنها کفش های لاستیکی بی پیرایه ای به نام گالش استفاده می کردند و در هنگام روز و انجام فعالیتهای روزانه از نوعی دمپایی روبسته به نام اروسی استفاده می کردند و کاربرد آن به خاطر این بود که خار و خاشاک کمتری با پاها تماس داشته باشد و پاها احساس راحتی بیشتری کنند.