آیتالله استاد حاج شیخ «عبدالرحیم جعفری» یكی از علمای ربانی، خطیبان زاهد و مفسران قرآن بوده است که متولد سال1300 در روستای اسماعیل کندی استان اردبیل می باشدكه زحمات فراوانی را در راه پیروزی انقلاب اسلامی و احیای فرهنگ قرآنی در جامعه متحمل شد. استاد پس از گذران مشكلات خانوادگی و همچنین خفقان و استبداد رضاخانی در سال 1323 ه.ش به حوزه علمیه قم عزیمت كرده و مدت 10 سال در آن حوزه مقدس اقامت گزید و به كسب فیض از محضر اساتید عظیمالشأن آن پرداخت. وی سطوح عالیه را از محضر آیات عظام «مرعشی نجفی» و «سلطانی طباطبایی» بهره برد و در درس خارج آیات عظام «بروجردی»، امام خمینی(ره) و «صدرالدین صدر» حاضر میشد، اقامت پنج ماههای هم در مشهد مقدس داشت و از درس خارج آیتالله سید «یونس اردبیلی» بهره برد. روح باعظمت این عالم ربانی و جلیلالقدر پیش از ظهر روز چهارشنبه، 22 ربیعالاول سال 1428 هــ.ق برابر با 22 فروردینماه سال 1386 به ملكوت اعلی پیوست و در جوار رحمت حق آرمید و خیل عظیم اراداتمندان و مؤمنان و عموم مردم مسلمان را داغدار ساخت.