سبز، گروهی از رنگها که ترکیباتی از آبی و زرد هستند را شامل میشود. سبز، بیشتر رنگ رشد گیاهان، زندگی جدید و بهار است. از آنجا که سبز، رنگ طبیعت در حاصلخیزترین وقت آن است، بنابراین رنگ تولیدمثل و درنتیجه رنگ عشاق است. سبز روشن، نشانگر امید در عشقهای تازه است، درحالیکه تُنهای تیرهتر آن، نشانهی غبطه، حسد و احساسات منفی ناشی از عشق ناکام است. رنگ سبز میتواند در درون ساختار روانشناختی ما تعادلی کامل ایجاد کند. از بین همهی رنگها، این رنگ از همه خوشایندتر است زیرا برای تمرکز روی آن، چشم هیچ نیازی ندارد که شبکیه را تنظیم کند. عقیده بر این است که سبز، حالتی از نگرش ذهنی مثبت ایجاد میکند و چون رنگ طبیعی گیاهان است، موجب میشود تا احساس ثبات و امنیت کنیم. روانشناسی سبز سبز را بهعنوان یک هارمونیدهندهی عالی میشناسند. این رنگ با احساسات و رفتار مثبت یا منفی ناشی از آن مرتبط است. درنتیجه، کسانی که تحتتأثیر سبز هستند، اغلب میتوانند هر دوسوی یک مشکل را ببینند و معمولاً خیر و شر اخلاقی را بهشدت رعایت میکنند. سبز از رنگهای اصلی زرد و آبی ساخته شده است؛ آبی به درک و فراست کمک میکند و زرد، وضوح فکر و اطمینانخاطر میآورد. بنابراین پوشیدن لباسهای سبز، موجب تقویت سخاوتمندی…