انگشت روی صورت ماه : شاعر منصور خورشیدی با آوای نیلوفر

۱ –
هوش لبریز از تفکر ناگاه
درهم می ریزدم در هوایی
که شکل دیگر نام
روی عصب های خاک
پیمانه می شود

۲ –
انگشت روی صورت ماه که می گذاری
هزار سیب کال
سقوط می کند
روی اندیشه ی شیطان
وقتی چشم از مصیبت وسوسه ها
عفت آفتاب را سیاه می بیند

۳ – قیامت خنده ها
از لبان تو دور می شود
اینک که پرندگان
میان ابرهای مهاجم
پرواز به پندار آسمان می سپارند

۴ –
تا نفس در نفس باد
شادمانه جنب علف های مست می رقصی
اندوه آسمان
میان امیران دشت
منتشر می شود

۵ –
طلوع فاصله در پوست سیب
عصب آب را در امتداد رود
تا می کند
صخره با طعم سرخ
آهسته روی پلک مار به خواب می رود


منصور خورشیدی