لیلاج خزان : شاعر حسن اسدی " شبدیز با خوانش زهرا عالمی

لیلاج خزان

من دشت تَرک خورده و سوزانِ نیازم
ای ابر،به گلبوسه ی باران،بنوازم!

ای کوره ی خورشیدِبه خشم آمده،تاچند
زیرِنفسِ سینه گدازت، بگدازم!؟

لیلاج خزان،برگ شقایق زکف ام برد!
ای عشق!دلی مانده مگر،باز ببازم؟!

درحسرت یک جرعه ی لبخند،خمارم!
ای ساقیِ طناز! به نازِ تو بنازم

برخیز!بگردان قدحی،گربنشینی
ازروی نیازم،به سبو،دست نَیازم!

ای لاله ی لب های تو،آتشزنِ پرهیز!
ای باغ شکوفای تو،گلخانه ی رازم

بگذارکه درسایه ی مهرت بنشینم
تاحجله ای ازترمه ی احساس،بسازم

شبدیزم وزیبنده ی زنجیرمحبت!
سرسلسله ی سلسله ی سلسله بازم!!

شعر : استاد حسن اسدی شبدیز