تو که از این خونه که میری می دونی بهم میریزم
بوی عطرت که نبشاه من یه آدم مریضم تو از این
خونه که میری یهو یخ میزنه دستام میری و خودت
می دونی بی تو دنیا رو نمی خوام بی تو دنیا رو نمی خوام
می دونی واسه من سخت بگم حرف دلم رو نگو من یا غرورت
می دونی که می گم هر دو من و محک نزن با خط قرمزام دوباره
آخه ثابت شد اسیرش حدی نداره تازه از دست دادن تو جونه کرده
خواستن بی حد و مرزت دلم رو دیونه کرده عشق نیمه کاره ی من
حسرت دوباره ی من بیا با من بمون دوباره این راه چاره ی من
می دونی واسه من سخت بگم حرف دلم رو نگو من یا غرورت