خلاصه کتاب مبانی جغرافیای سیاسی
خلاصه کتاب مبانی جغرافیای سیاسی.برای دانلود فایل بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
http://youfiles.ir/product/%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d8%ae%d9%84%d8%a7%d8%b5%d9%87-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%ac%d8%ba%d8%b1%d8%a7%d9%81%db%8c%d8%a7%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3/
معرفی، ماهیت و قلمرو جغرافیای سیاسی:
كمك جغرافیدانان سیاسی به علوم اجتماعی، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل به دو طریق می‌باشد. یكی با بررسی تاثیرات عوامل متغیر فضایی نظیر مكان، موقعیت، چهره زمین، فرهنگ و شیوه‌های فرهنگی ادراك و تصمیم گیری بر استقرار حكومت‌ها و روابط بین آنها و دیگری با بررسی نحوه اثر گذاری عوامل سیاسی نظیر قدرت، قلمروخواهی، ترس و درگیری بر محیط زیست و چشم انداز جغرافیایی.
پیشینه مطالعات در زمینه جغرافیای سیاسی
پیشینه مطالعات در زمینه جغرافیای سیاسی و ظهور جغرافیای سیاسی به صورت یك شاخه منسجم جغرافیای انسانی از پدیده‌های قرن بیستم است. در میان متقدمان، ارسطو به ویژه به شكل دهی یك "حكومت ایده ئال" ریشه ای عمیق برای برخی مفاهیم جغرافیای سیاسی به وجود آورد. وی معتقد بود كه در یك كشور مستقل ایده ئال و نمونه نسبت بین جمعیت و وسعت قلمرو و كیفیت آنها مهم است. وی درباره تركیب ارتش و نیروی دریایی، چگونگی مرزها و سایر عوامل بحث كرده، در تمام این بحث‌ها به ماهیت محیط فیزیكی به ویژه آب و هوا به عنوان یك عامل تعیین كننده اشاره دارد.
استرابو نیز مانند ارسطو با تمایلات شدید ملی گرایانه خود بر این باور بود كه میهن او(یونان) بهترین آب و هوا و در نتیجه بهترین شیوه حكومتی را دارد. در قرون وسطی علم و دانشوری در اروپا تحت الشعاع مذهب قرار گرفت، در حالی كه در جهان اسلام جغرافیا در بین بازرگانان، مورخان، جهان گردان و فیلسوفان مسلمان رواج یافت. ابن خلدون در نظریه معروف خود درباره قبیله و شهر (دو واحد سیاسی قدرتمند زمان) ارائه داد و به نقش محیط طبیعی این واحدها به عنوان عاملی تعیین كننده اشاره كرد. در نظریه ابن خلدون در مرحله پنجم از رشد و بلوغ و انقراض حكومت‌ها عامل اسراف و تبذیر باعث انحطاط و اضمحلال حكومت می‌شود. در اواخر قرن نوزدهم " كارل ریتر " در برلین نظریه رشد حكومت را مشابه آنچه ابن خلدون در پنج قرن پیش از آن ارائه كرده بود، مطرح كرد.
تعریف حكومت سرزمینی:
حكومت سرزمینی به ساخت قدرتی اشاره دارد كه در سرزمینی معین بر مردمانی معین تسلط پایدار داشته باشد. كاركرد اصلی حكومت از نظر داخلی، برقراری نظم و امنیت و از نظر خارجی، پاسداری از تمامیت ارضی و تلاش برای حفظ پیشبرد منافع یكایك شهروندان خویش است. از نیمه دوم قرن بیستم با شروع روند جهانی شدن سازمان‌های فراملی (آ.سه.آن) و فوق ملی (سازمان ملل متحد) و سازمان‌های غیر دولتی (شركت‌های چند ملیتی) نیز همراه با حكومت‌های سرزمینی در نظام بین‌الملل نقش آفرینی می‌كنند.
با توجه به تعریف فوق می‌توان از سه دیدگاه جغرافیایی، حقوقی و سیاسی بررسی كرد
http://youfiles.ir/product/%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d8%ae%d9%84%d8%a7%d8%b5%d9%87-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%ac%d8%ba%d8%b1%d8%a7%d9%81%db%8c%d8%a7%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3/
معرفی، ماهیت و قلمرو جغرافیای سیاسی:
كمك جغرافیدانان سیاسی به علوم اجتماعی، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل به دو طریق می‌باشد. یكی با بررسی تاثیرات عوامل متغیر فضایی نظیر مكان، موقعیت، چهره زمین، فرهنگ و شیوه‌های فرهنگی ادراك و تصمیم گیری بر استقرار حكومت‌ها و روابط بین آنها و دیگری با بررسی نحوه اثر گذاری عوامل سیاسی نظیر قدرت، قلمروخواهی، ترس و درگیری بر محیط زیست و چشم انداز جغرافیایی.
پیشینه مطالعات در زمینه جغرافیای سیاسی
پیشینه مطالعات در زمینه جغرافیای سیاسی و ظهور جغرافیای سیاسی به صورت یك شاخه منسجم جغرافیای انسانی از پدیده‌های قرن بیستم است. در میان متقدمان، ارسطو به ویژه به شكل دهی یك "حكومت ایده ئال" ریشه ای عمیق برای برخی مفاهیم جغرافیای سیاسی به وجود آورد. وی معتقد بود كه در یك كشور مستقل ایده ئال و نمونه نسبت بین جمعیت و وسعت قلمرو و كیفیت آنها مهم است. وی درباره تركیب ارتش و نیروی دریایی، چگونگی مرزها و سایر عوامل بحث كرده، در تمام این بحث‌ها به ماهیت محیط فیزیكی به ویژه آب و هوا به عنوان یك عامل تعیین كننده اشاره دارد.
استرابو نیز مانند ارسطو با تمایلات شدید ملی گرایانه خود بر این باور بود كه میهن او(یونان) بهترین آب و هوا و در نتیجه بهترین شیوه حكومتی را دارد. در قرون وسطی علم و دانشوری در اروپا تحت الشعاع مذهب قرار گرفت، در حالی كه در جهان اسلام جغرافیا در بین بازرگانان، مورخان، جهان گردان و فیلسوفان مسلمان رواج یافت. ابن خلدون در نظریه معروف خود درباره قبیله و شهر (دو واحد سیاسی قدرتمند زمان) ارائه داد و به نقش محیط طبیعی این واحدها به عنوان عاملی تعیین كننده اشاره كرد. در نظریه ابن خلدون در مرحله پنجم از رشد و بلوغ و انقراض حكومت‌ها عامل اسراف و تبذیر باعث انحطاط و اضمحلال حكومت می‌شود. در اواخر قرن نوزدهم " كارل ریتر " در برلین نظریه رشد حكومت را مشابه آنچه ابن خلدون در پنج قرن پیش از آن ارائه كرده بود، مطرح كرد.
تعریف حكومت سرزمینی:
حكومت سرزمینی به ساخت قدرتی اشاره دارد كه در سرزمینی معین بر مردمانی معین تسلط پایدار داشته باشد. كاركرد اصلی حكومت از نظر داخلی، برقراری نظم و امنیت و از نظر خارجی، پاسداری از تمامیت ارضی و تلاش برای حفظ پیشبرد منافع یكایك شهروندان خویش است. از نیمه دوم قرن بیستم با شروع روند جهانی شدن سازمان‌های فراملی (آ.سه.آن) و فوق ملی (سازمان ملل متحد) و سازمان‌های غیر دولتی (شركت‌های چند ملیتی) نیز همراه با حكومت‌های سرزمینی در نظام بین‌الملل نقش آفرینی می‌كنند.
با توجه به تعریف فوق می‌توان از سه دیدگاه جغرافیایی، حقوقی و سیاسی بررسی كرد
۱۲
ویدیوهای کانال
