تو با چند نفری گفتی میرم دنبالم نگردید
گفتم من راه رفته رو میرم سر درد های تشدیدی
بگو بینم تو تهش چی دیدی بگو بینم بعد این همه مدت
تو واسه ی من چه خوابی دیدی دیگه اصلا بحث حرفام نیست
هر جا می رفتی تو اصلا بحث کارات نیست از اولش هم
می دونستم تو لب پرتگاهی نمی مونی پیشم
من دیگه آدم قبل نیست سنگ گذاشتی جای قلب تو سینه ام
راهت رو کج نکن نیا سمت من ته راه مون یه بن بست نیستم
داد بزن بگو تقصیر منه تقصیر منه تو کشیدی کنار
تقصیر من اسمت میاد لای نوشته هام