============
در گذشته دو رویکرد درباره نسل ها وجود داشت :
۱- رویکرد پوزیتیویستی (Positivism Approach) (دیدگاه تک خطی توسعه تاریخی)
پوزیتیویستها در پی فرمول بندی کمّی عواملی بودند که در نهایت هستی آدمی را تعیین می کنند. در این رویکرد زندگی و مرگ جریان دارد و طول عمر کاملا” محدود و اندازه گرفتنی است؛ نسلها در فاصله های معیّنی از پی یکدیگر می آیند و می روند. به گمان پوزیتیویستها ، چارچوب سرنوشت انسان به صورت قابل فهم و سنجش پذیر ، در همین جاست. همه دانسته ها و داده های دیگر در درون خود فرایند زندگی تعیین می شوند.
به گفته (دیوید هیوم) برای هر نسلی هم ممکن و هم مناسب خواهد بود که ، بدون توجه به راه ها و رسوم پیشینیانش ، شکل خاص دولت خویش را از نو برگزیند. فقط به علت آن که نوع انسان همین است که هست –