هنگامی که دمای آب چشمهای لااقل در حدود 5 تا 6 درجه سانتیگراد از دمای متوسط سالیانه هوای محیط یک منطقه بیشتر باشد چشمه مزبور را چشمه آبگرم گویند. در اکثر مناطق آتشفشانی جدید ایران ، چشمههای آبگرم وجود دارد. آب تمام این چشمهها تقریبا منشا سطحی دارند. آبهای سطحی با نفوذ خود از خلال شکستگیها ، تدریجا گرمتر شده در افقهای تحتانی ، هنگامی که به سطح زمین میرسند به صورت چشمههای آبگرم نمایان میشوند. به همین دلیل وجود شکستگیها و گسلها در مناطق آتشفشانی را عامل ظهور و پیدایش چشمهها ذکر میکنند. معمولا در یک منطقه محدود ، دمای آب این قبیل چشمهها در طول سال تا چند درجه تغییر میکند. این مسئله مربوط به نفوذ زیاد آبهای سطحی (مثلا پس از بارندگی و بارش برف) و کاهش نفوذ در مواقع کم آبی است. در شرایط یکسان هر قدر چشمهها به مناطق عمیقتر نفوذ کند و آب سریعتر به سطح زمین برسد گرمای آن بیشتر است. امروزه نقش آتشفشانها درایجاد چشمههای معدنی بر کسی پوشیده نیست. ولی بعضی از واکنشهای گرمازا مانند واکنشهای هستهای ، حرکات زلزله نیز ممکن است در این کار دخالت داشته باشند. مسلما با نفوذ آبهای گرم از خلال سنگها ، مقداری مواد محلول در آنها وارد میشود و به این طریق چشمههای معدنی بوجود میآیند. در دامنه کوههای آتشفشانی…