صنايع دستي: زیلو بافی در میبد یزد

میبد یکی ازمراکز عمده ی زیلوبافی بوده است تا چندسال قبل صدها خانوار ازمحل درآمدآن امرارمعاش می کردند . زیلوهرچند به ظاهر یک دستبافته ی نخی ساده است امابررسی فنون وتکنیک بافت آن نشان می دهد که غنای فرهنگی وفکر واندیشه ی بارورشده ای درپس هرتاروپود آن خفته است. پیشینه: زیلودرنقش وبافت شباهت زیادی به حصیر اولین دستبافته ی بشر دارد و مثل حصیر یکی از موارد استفاده ی آن درمساجد ومصلی واماکن متبرکه است بنابراین می توان احتمال داد که زیلوبافی یا مرحله ی تکامل یافته ی حصیربافی است و یا بافندگان آن ازاین صنعت الهام گرفته اند . اکثر مردم و حتی برخی از پژوهشگران فرقی بین زیلو وگلیم قایل نیستند . درحالی که این دو دستبافته هم ازنظر موادخام مصرفی و هم ازلحاظ نوع بافت فرق زیادی باهم دارند . درزیلو تکنیک های پیچیده ای به کار گرفته می شود که نظیر آن نه تنها درگلیم بلکه در کمتر دستبافته ای به چشم می خورد . زیلو با زندگی جامعه ی کشاورز وروستایی سازگاری دارد زیرا تارو پود آن ازپنبه به دست می آید وگلیم با معیشت دامداری و شیوه ی تولید عشایر متناسب است . مصالح گلیم بیشتر ازپشم است و مناسب برای مناطق سردسیر ومصالح زیلو از نخ پنبه است ومناسب برای مناطق گرمسیر به ویژه حاشیه ی کویر . با این حال به نظر می رسد زیلو مرحله ی تکامل یافته…