مردان معمولاً از كلاه پوستی یا كلاهنمدی به عنوان سرپوش استفاده میكردند اما در زمان رضاشاه استفاده از این كلاه ها ممنوع شده و ابتدا كلاه پهلوی و سپس كلاه شاپو متداول گردید . تنپوش مردان : مردان پیراهنی به نام"كوینك " میپوشیدند كه تا كمر میرسید، از روی كونیك معمولاً جلیقه میپوشیدند كه از جلو یك طرف آن روی طرف دیگر آمده و بسته میشده است. همچنین دو نوع كت بنامهای « اویما » و « ستره» وجود داشت كه هم جنس و هم استفادهكنندگان آنها متفاوت بود. ستره كنارش چاك داشته و جیب آن مثل قبای آخوندی بود ، ستره بلند بود و معمولاً شهری ها و افراد ثروتمند از آن استفاده میكردند . اما دهاتی ها و مردم كمدرآمد «اویما » میپوشیدهاند كه از جنس كرباس تهیه میشده، روستائیان كرباس را به رنگ آبی رنگ میكردند و اویما از ستره كوتاهتر بود و تا زانو میرسید. لباسی كه مردان به عنوان پالتو استفاده میكردند «سردری» نام داشته كه بالاتنه آن جدا بوده و پائین تنه آن دارای چین های زیادی بوده كه در اصطلاح محلی بدان لوحه چین میگفتهاند و تا پا میرسید. شلوار مردان گشاد بوده و كمر آنرا با بند میبستند، روستائیان معمولاً بندشلوار خود را بلند میگرفتهاند به نحوی كه از جلوی شلوار آویزان میشده است . رنگ این نوع شلوارها كه به…