گونه هاي جانوري: کاکائی سر سیاه

کاکائی سر سیاه ، فراوانترین کاکائی در استان مرکزی است. مهاجر چهار فصل و معمولا روی دریاچه سدهای خاکی و کنار تالاب میقان به وفور دیده می شود. 38 سانتی متر طول دارد. اندازه اش متوسط است وبه واسطه ی حاشیه ی پهن و سفید رنگ انتهای شاهپرها که در تضاد با رنگ خاکستری تیره روی بالهاست شناخته می شود. همچنینن روی تنه اش خاکستری و گردن، زیرتنه و دمش سفید است. انتهای شاهپرهایش نیز سیاه دیده می شود. کاکائی سرسیاه پرنده ای اجتماعی است و اغلب از سایر کاکائیها سریعترو چابکتر پرواز می کند، زمستانها در بیشتر نقاط ایران دیده می شود اما در همه جا جوجه آوری ندارد. بدن کاکائیها دارای پوشش پرهای انبوهو متراکم است. بالهایشان دراز است بین انگشتانشان پرده دارد وازپرندگان شناوری که غواصی نمی کنند. با اینکه آبزی اند ولی در اطراف شهرها و خصوصا محل های انباشت زباله فراوانند ازماهیان مرده و مریض و یا از مواد غذایی حیوانی و گیاهی استفاده می کنند وهمه چیز خوارند.