سوسن چلچراغ

سوسن چلچراغ با نام علمی “لیلیوم لدوبوری” یکی از گونه‌های تیرهٔ سوسن با ارتفاع بین ۵۰ تا ۱۵۰سانتی متر بوده و تنها گونهٔ ایرانی جنس سوسن است که از لحاظ زیبایی همردیف اکثر گونه‌های شناخته شده و پرورش یافتهٔ این جنس است. لغت لیلیوم شکل لاتین لغت یونانی به معنی سفیدی است و با آثاری که از این گیاه در حالت گلدار در روی ظروف سفالین در ناحیه ای از کرت (جزیره ای در دریای مدیترانه ) به دست آمده. قدمت شناسایی این گیاه به ۱۷ قرن قبل از میلاد نسبت داده می شود و حدود ۱۰۰ سال بعد از تاریخ مذکور نیز پرورش آن رایج شده است. در مومیائی های مصری نیز پیاز سوسن دیده شده همچنین از آن در تورات نیز نام برده شده و در کتاب زبور حضرت داود از سوسن به عنوان نغمه و نوائی از موسیقی و خنیاگری و نوازندگی یاد شده است. سوسن چلچراغ از اواسط خرداد گل می دهد و گلهای آن تا نیمه تیرماه پایدار می ماند. نمونه‌هایی از آن که بیشتر از ۱۵ گل دارند، نیز دیده شده اما معمولا دارای ۴ تا ۱۰ گل است که قطعات گل پوش آن در حدود هفت سانتیمتر طول دارند. یکی از ویژگیهای منحصر به فرد سوسن چلچراغ نور افشانی آن در هنگام شب به دلیل دارا بودن مواد مواد فلئورسان است.