اماکن تاريخي: محراب اولجایتو

در ایام حكومت سلطان محمد خدابنده مشهور به اولجایتو در سایه پشتیبانی و حمایت محمد ساوی وزیر دانشمند و ایرانی او،چیره دست هنرمند و استادكاری گچبر،بانام استاد حیدرگچبر اصفهانی در شبستان كوچك و آجری مسجد اولجایتو واقع در شمال ایوان استاد به جامع عتیق اصفهان ساخت و تزیین محرابی نفیس و گچبری شده را در سال 710 هجری قمری به پایان می رساند. بر پایی این محراب كه به نامهای محراب اولجایتو و محراب ساوی نزد همگان معروف گردیده،تحولی سرنوشت ساز در گسترش و رواج محرابهای گچبری شده در مساجد ایران،به سر آغاز قرن هشتم هجری قمری ایجاد كرد. گچبر صاحب ذوق،با در نظرگرفتن لزوم اجرای تزئینات مفصل گچبری،با رسم خطوط حاشیه پیرامون قوسهای كوچك و بزرگ در محاسبه ای حیرت انگیز،مانع از تداخل نقشهای متنوع گچبری محراب شده است. استاد حیدر گچبر،در كتیبه اصلی،با مهارت و خلاقیتی وصف ناشدنی با مدد از خط زیبای ثلث به ذكر نام سلطان وقت وشرح واقعه ساخت محراب ویاد محمد ساوی پرداخته و سرآخر نام خود را به یادگار گذاشته است. در این كتیبه،او با درهم آمیختن خطوط با نقوش اسلیمی و ختایی،گلستانی عطر آگین از خط و گل و گیاه راچنان با مهارت بر تن گچ آشكار كرده،كه بی اغراق پنداری كه هر واژه،نو شكفته غنچه ای است و هرپیچش گل و گیاهی،آشكاری كلام! در كتیبه…