آرامگاه فردوسی

آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است. علاوه بر وجود خبری نه چندان موثق از ایجاد نخستین بنا بر مدفن حکیم توسط ارسلان جاذب سپهدار توس ظاهرا نظامی عروضی در سنه ۵۱۰ ه.ق گور وی را در توس زیارت کرده است اما جستجوی قطعی برای یافتن محل دقیق آرامگاه به امر آصف الدوله در دوره قاجار آغاز گردید و پس از آن بنایی آجری بر فراز مقبره وی در مجاورت دروازه رزان ساخته شد که بعدها بروی به ویرانی نهاد. در سال ۱۳۱۳ شمسی همزمان با برگزاری جشن هزار فردوسی اولین بنا با طرح جدید افتتاح گردید که به علت عدم رعایت اصول فنی نشست کرد و بعد از آن ساختمان فعلی که الهام گرفته از شیوه معماری هخامنشی به ویژه آرامگاه کوروش بود در سال ۱۳۴۲ آغاز و در سال ۱۳۴۶ ه.ق خاتمه یافت.نمای بیرونی بنا شامل عناصر تزئینی هخامنشی به خصوص ستونها و سرستونها است و اشعاری که بر اضلاع چهارگانه بنا نگاشته شده از حکیم فردوسی و معرف اندیشه و شخصیت وی می‌باشد. بخش فوقانی بنا بصورت مجوف و توخالی ساخته شده و فضای داخلی آن نیز علاوه بر الهام گرفتن از معماری دوه اشکانی شامل ۲۰ ستون مرمری در پائین و ۸ ستون در بخش فوقانی است. در بخشهایی از آرامگاه نیز دیوارنگاره‌هایی از فریدون صدیقی نصب گردیده که نمایش صحنه…