اماکن تاریخی پل اژیه

زاینده رود پس جدایی از سرچشمه اش ازکوههای بختیاری با خروش و شتاب در کوهها و دره ها می خروشد و پیش می آید، اما همینکه به دشت میرسد از شتابش کاسته میشود و به سکون میگراید انگار که در این سفر به پختگی رسیده است و در آرامش دشت از وجودش آیینه ای میسازد در مقابل آسمان. اینجا اژیه است زادگاه سلمان پارسی، مردم شرق اصفهان اژیه را ژی میخانند که معربش جی است.ژی به معنای تالاب آبگیرو زمین گود است شاید از اینروست که اینجا آب هم زمین گیر میشود. زاینده رود جاری شده در تمدن ایران زمین آنگاه که اصفهان را سیراب میکند قدم در راه می نهد تا به باتلاق گاو خونی برسد ، در این مسیر به اژیه که میرسد، نیاز به ارتباط با آنسوی رود، لزوم ساخت راهی بر روی زاینده را ایجاب میکرده، از این رو راهی بر دو سوی زاینده رود نقش بست تا گذرگاهی باشد که آمد و شدها میسر گردند. از پلهای چشم نواز که بر روی زاینده رود بنا شده پل شهر اژیه است که قدمتش به زمان قاجار برمیگردد، این پل روزگاری تنها راه ارتباطی میان مردمان اژیه با دیگر بلاد بود. پل اژیه با داشتن ساختاری ساده از سنگ و آجر و به دور از تزیینات گوناگون دارای حسی آرامبخش و دلنشین می باشد که در نهایت سادگی تمام زیباییش در رخ رود جلوه میکند. پل اژیه دارای پایه های سنگی و کالبدی آجری است که پایه های سنگی…