اماکن تاريخي: پل ترناو

بر دشتهای کویری خراسان زمین و آفتاب هر روز رو در روی هم قرار میگیرند آفتاب، گرمایش را بیدریغ بر پهنۀ دشت میتاباند و زمین از شدت گرما آرام آرام روی از آفتاب برمیگرداند تا به دامان مهتاب پناه برد. اما سرمای شبهای کویر را هم تاب نمیاورد و باز رو به سوی آفتاب میکند تا روزی دیگر آغاز کند.عطش کویر سراب را در دیدۀ مردمان آب مینمایاند و آب زلالش را در دل کوهها از دیده پنهان میدارد و سر زیستن مردمان کویر پی بردن به این راز است که آب را از دل کوه باید در رگهای بدن زمین جاری ساخت تا کام تشنگان کویر سیراب گردد. از این رو، این مردمان از گذشته های دور با حفر قناتهایی در دل زمین توانسته اند در این کویر بی جوانه به زیستنی همراه با امید ادامه دهند. در این دشت، همواری و ناهمواری در کنار هم از تضادهای زیبای طبیعتند، اما گاه این ناهمواریها به شکل دره ای عمیق راه بر قناتها این شریانهای زندگی میبستند و آب از حرکت باز می ماند.بدین گونه بود که چشم مردمان کویر درانتظار آب به دستان توانگر معماران ایرانی دوخته شد تا معماری را از شهرها به کویر بکشانند. دره ای عمیق در میان کوهپایه های جنوبیترین خراسان از گذشته هایی دور مانعی بر سر راه آب مردمان کویر بود تا اینکه با همت معماران ایرانی و همیاری عوارض طبیعی زمین، راهی از سنگ و آجربر روی…