بنای پیر استیر

كهنسالان و دیر سال ، مالامال از خاطره ی خاطره های ازلی خاطره هایی به ژرفای عشق و به بلندای تاریخ اینجا آرامگاه پیر استیر در اقلیم نیمه بیابان ی سبزوار است از شیوه ی معماری موزون استوار با شكوه و ندبیر های خاص طراحی آن چنین پیداست كه قدمت آن به دوران صفوی می رسد .دیدار این بنا در بیكران لاجوردی آسمان كویر و قامت استوار ؟آن به زخم هایی كه آمدگان بی اعتنا به گونه ی آن گمارده اند هم تماشایی است.در وجه تسمیه واژه ی اسپیر گفتند كه اصل آن واژه ی اشتار گرفته شده است كه در دوران باستان الهی باروری و زایش بوده است در میان اسطوره های سومری اشتار كه بعدا به اشپیر تغییر لفظ داد همیشه محل رجوع مردمان بوده است اشپیر به زمانها ،زمین ها و زمینه ها شعف بركت میداد و از برهوت و بی حاصلی بری بوده است . در پژوهش های پیمایشی انجام شده درمنطقه چنین بر میآید كه كسانی كه به ناباروری مبتلا میشدند برای برآورده شدن حاجات خود به این مكان می آمدند و از حقیقت آن مطالعه ی نور صحت میكردند این دستها كه آیین های پاك مااست از عبور بی دغدقه ی تاریخ میگویند.آن چه از نوشته های پیشانی در خروجی بنا كه بر روی گچ حك شده است بر می آید شیخ ابراهیم و شیخ حسین 2 تن از پارسیان صاحب كمال در این بقعه مدفونند؛ نیز گفته اند كه برخی نوادگان كمیل ابن زیاد در اینجا…