عفونت گوش میانی شایعترین بیماری دوران کودکی و یکی از اصلیترین علل مراجعه خانواده به پزشک است.طبق آمارهای موجود، میزان مراجعه به پزشکان برای تشخیص عفونت گوش، از ۱۰ میلیون ویزیت در سال ۱۹۷۵به ۲۵ میلیون ویزیت در سال ۱۹۹۰ میلادی افزایش یافتهاست. علت این افزایش را علاوه بر پیشرفت تکنیکهای تشخیصی، به افزایش شیوع این بیماری نیز نسبت میدهند. بیشترین میزان مراجعه به پزشکان، مربوط به کودکان زیر ۲ سال است. از آنجایی که این بیماری عموماً در سنین بسیار پایین رخ میدهد، بنابراین معمولاً والدین اولین کسانی هستند که از وجود آن نگران میشوند. البته به دلیل علایم متغیری که در این بیماری دیده میشود، برخی اوقات شناسایی آن توسط والدین دشوار است. کودکانی که قادر به تکلم نیستند، دایماً بی قراری کرده و نمیتوانند محل وجود درد را نشان دهند. به نظر میرسد که ۲۵ الی ۴۰ درصد تمامی عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی(URI) در کودکان زیر ۳ سال، مرتبط با اتیت میانی حاد باشد. برخی والدین تصور میکنند که "کشیدن گوش" (Ear Pulling)، علامتی مطمئن برای وجود عفونت گوش است، در حالی که مطالعات نشان میدهد کشیدن گوش در غیاب علایم دیگر، معمولاً ارتباطی با عفونت ندارد. معمولاً بیماری به واسطه وجود علایمی مانند فشار منفی در گوش میانی و مایع…