مسجد امام خمینی در اصفهان

مسجد امام خمینی یا مسجد شاه که در ضلع جنوبی میدان امام (نقش جهان) واقع شده است، یکی از شاهکار های قرن یازدهم هجری قمری می باشد و شاه عباس اول در سال ۱۰۲۰ هجری قمری که مصادف با بیست و پنجمین سال سلطنت وی بوده به احداث این مسجد زیبا فرمان داده که ساخت آن ۲۰ سال طول کشیده است. این مسجد از نظر کاشی کاری و حجاری و عظمت گنبد و مناره های آن در نوع خود بی نظیر است. درب ساختمان این مسجد و به منظور تزیین میدان بزرگ، در سال ۱۰۲۵ هجری قمری، در حالی که هنوز کار پی ریزی قسمت های دیگر مسجد ادامه داشت، سردر نفیس کاشی کاری معرق آن بنا نهاده شد. کتیبه سردر مسجد به خط ثلث “علیرضا عباسی”، در سال ۱۲۰۵ هجری قمری نگاشته شده و حاکی از آن است که شاه عباس این مسجد جامع را از مال خالص خود بنا کرده و ثواب آن را به روح جد اعظم خود “شاه طهماسب” اهدا نموده است. در ذیل این کتیبه، به خط “محمدرضا امامی” کتیبه دیگری نصب شده است که به موجب آن از مقام معماری و مهندس معمار مسجد جامع جدید اصفهان، یعنی استاد علی اکبر اصفهانی، تجلیل شده است. در مدرسه جنوب غربی مسجد، قطعه سنگ ساده ای در محل معینی تعبیه شده است که ظهر حقیقی اصفهان را در چهار فصل نشان می دهد و چنان که می گویند، محاسبه آن را “شیخ بهایی” دانشمند معروف عهد صفوی انجام داده است. سطح فوقانی…