آرامگاه شیخ مشرفالدین مصلحالدین سعدى شیرازى شاعر قرن هفتم است كه در سال 606ﻫ..ق در شیراز به دنیا آمد و در سال 695ﻫ..ق در شیراز درگذشت.آرامگاه وى در شهر شیراز و در دامنه كوه فهندژ، در انتهاى خیابان بوستان واقع شده است. این مكان در ابتدا خانقاه شیخ بوده كه وى اواخر عمر خود را در آنجا مىگذرانیده و سپس در همانجا نیز مدفون گردیده است. براى اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمسالدین محمد صاحبدیوان وزیر معروف آباقاآن، مقبرهاى بر فراز قبر سعدى ساخته شد.در سال 998 ﻫ..ق به حكم یعقوب ذوالقدر، حكمران فارس، خانقاه شیخ ویران گردید و اثرى از آن باقى نماند، تا این كه در سال 1187ﻫ..ق به دستور كریمخان زند، عمارتى از گچ و آجر بر فراز مزار شیخ ساخته شد كه شامل دو طبقه بود. طبقه زیرین داراى راهرویى بود كه پلكان طبقه دوم از آنجا شروع مىشد. در دو طرف راهرو دو اتاق كرسىدار ساخته شده بود. در اتاقى كه سمت شرقى راهرو بود، مقبره سعدى قرار داشت و معجرى چوبین آن را احاطه كرده بود. قسمت غربى راهرو نیز به موازات قسمت شرقى، شامل دو اتاق مىشد، كه بعدها شوریده (فصیح الملك) شاعر نابیناى شیرازى در اتاق غربى این قسمت مدفون شد. طبقه بالاى ساختمان نیز همانند طبقه زیرین بود؛ با این تفاوت كه بر روى اتاق شرقى كه قبر سعدى در آن جا بود،…