پرنده نر پرجثه و پروبالش سیاه یکدست است با منقار و حلقه چشمی به رنگ زرد نارنجی روشن . پرنده ماده در سطح پشتی قهوهای پررنگ و در سطح شکمی قهوهای کمرنگتری است با چانه پر از خالهای سفید و منقاری قهوهای . پرنده نابالغ خرمائی رنگتر و پرلکهتر است . نر بالغ سیاه مایل به قهوهای است و منقاری نسبتا سیاه دارد . روی زمین تغذیه می کند و هنگام فرود آمدن با دم بالا گرفته و چتری و بالهای فرو افتاده روی زمین می نشیند. توکای سیاه پرنده ای ست که زمستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است و نیز به تعداد فراوان در ایران زادوولد می کند . توکای باغی این پرنده، 22 سانتیمتر طول دارد و اندازه اش نسبتا کوچک، اما از توکای بال سرخ اندکی بزرگتر است و به واسطه ی خال های سیاه ( نه رگه ها) بر زمینه ی سفید زیرتنه، فقدان نوار ابرویی، صدا و پوشش زرد قهو ه ای کمرنگ زیر بال هایش شناخته می شود. در توکای پهلو قرمز، این رنگ قرمز حنایی است). از توکای بزرگ بسیار کوچکتر بوده و شیوه ی پرواز و صدایش متفاوت است. پروازش سریع و مستقیم است و زمستان ها، به صورت منفرد یا در گروه های کوچک دیده می شود. این پرنده در پارک ها، نواحی جنگلی، مناطق مسکونی و پرچین ها به سر برده و در بوته زارها و گاهی نیز در ساختمان ها آشیانه می سازد. در ایران، زمستان ها فروان…