اموزش پزشکي: شست و شوی گوش

ساختار گوش طوری است که سیستم خود تمیزکنندگی دارد . ترشحاتی که درگوش خارجی است از طریق بافت های پوستی که مرتب و از عمق به سطح رشد می کنند به سمت بیرون مجرا می رسند و همان ترشحات زردی را که بعد از هر استحمام از گوش پاک می شوند ایجاد می کنند . برخی از افراد هستند که ترشحات طبیعی گوش آنها خوب تخلیه نشده و تجمع پیدا می کند . این افراد نیاز دارند که به پزشک مراجعه کرده و جرم گوش اگر مزاحمت ایجاد کرده را تمیز کنند. اگر شستشو با روش های قدیمی و استفاده از سرنگ های بزرگ فلزی و آب جوشیده و یا استفاده از سرم و فشردن آن آب در گوش برای شستشو و خارج شدن جرم باشد عوارض متعددی به دنبال دارد و گاهی افراد به به دنبال این شستشوی غیر استاندارد دچار پارگی پرده ی گوش می شوند و این روش سیستم خود تمیزکنندگی گوش را به هم می زند. بهتر است که گوش با استفاده از قطره های نرم کننده مانند گلیسرین فنیکه به وسیله ی پزشک متخصص زیر میکروسکوپ ساکشن و تخلیه شود . پس از استحمام در حدی که به وسیله ی یک دستمال بر روی انگشت گودی گوش را تمیز کنید کافی است و از ورود گوش پاک کن که می تواند تا عمق رفته و گاهی به پرده ی گوش آسیب برساند یا پوست مجرا را دچار آسیب دیدگی و خونریزی کند پرهیز کنید.